Rosja Sowiecka, która po krwawym przewrocie październikowym 1917 r., po przelaniu potoków krwi wielu setek tysięcy ofiar, po ohydnym terrorze, wogóle w dziejach świata nienotowanym, budować poczęła nowe życie, oparte na zasadach, głoszonych przez twórcę socjalizmu, Karola Marxa, a odpowiednio przerobionych i przystosowanych do warunków miejscowych przez Uljanowa-Lenina i jego przeważnie żydowskich pomocników, Rosja Sowiecka, której ustrój i system rządzenia potępili najuczeńsi i najmądrzejsi ludzie świata, znalazła naraz nader gorliwych chwalców w osobach posłów z Niezależnej Partji Chłopskiej i innych.
Panowie ci odbyli krótką, gdyż dwa tygodnie zaledwie trwającą wycieczkę po czerwonem carstwie następców Lenina, obejrzeli to, co Sowiety pokazać im chciały, usłyszeli to, co powiedzieć im pozwolono, i po powrocie, upojeni zapewne wspomnieniami szumnych przyjęć, bankietów i dytyrambów na ich cześć głoszonych, znaleźli się w szeregach gorących chwalców ustroju sowieckiego, z powodzeniem zastępując agitatorów Kominternu...
