1. Panować nad sobą, być uprzejmą i cierpliwą.
2. Zachować niezmienne usposobienie, nawet w razie choroby, doznanéj przykrości, smutku, — a to zapomocą modlitwy i tego przekonania, że jesteśmy
wszyscy omylni.
3. Nigdy nie przemawiać i nie działać w uniesieniu, bez poprzedniéj modlitwy, i zawsze miéć przed oczyma wzór Chrystusa.
4. Pamiętać, iż jakkolwiek cenną może być mowa, milczenie bywa czasami lepszém od niéj.
5. Nie spodziewać się zbyt wiele od innych, ale znosić ich i przebaczać, jakbyśmy chcieli, ażeby nas znoszono i przebaczano.
6. Na przykre słowo nigdy nie odpowiadać podobném, bo odpowiedź ta dopiero daje początek kłótni.
7. Strzedz się pierwszego nieporozumienia.
8. Nauczyć się przemawiać ujmującym głosem.
9. Mówić ludziom rzeczy przyjemne, ile razy nadarzy się ku temu sposobność.
10. Badać charakter otaczających i zajmować się ich przykrościami, jakkolwiek te małoznaczącemi być mogą.
11. Nie zaniedbywać drobiazgów, jeśli te mogą sprawić innym chociażby małą przyjemność.
12. Strzedz się kaprysów i wybuchów złego humoru.
13. Zapominać o sobie, a pamiętać o innych.
14. Strzedz się wścibskich i plotkarzy.
15. Nigdy nie dawać złéj wymówki, kiedy się ma dobrą.
16. Być słodką ale stanowczą względem dzieci.
Strona:Edward John Hardy - Świat kobiety.djvu/28
Ta strona została skorygowana.