Ta strona została uwierzytelniona.
IZOTTA
1
W marmurową koronkę,
w kość słoniową i złoto
Malatesta przed laty
wkuł twe imię, Izotto!
Wymurował o tobie
pieśń — że wieki ją słyszą
pod klasztornych krużganków
i kościelnych naw ciszą.
Strona:Edward Słoński - Wiśniowy sad.djvu/54
