Nie wprowadzaj potraw do ust nożem — jest to niebezpieczne i brzydkie.
Nie jedz za szybko i żarłocznie.
Przed każdem jedzeniem umyj dokładnie ręce.
Postaraj się, by każdy z domowników miał własny talerz. Pobieranie pokarmów z wspólnej miski, jak to bywa na wsi, jest niebezpieczne ze względu na możliwość zakażenia. Nie pozwalaj także, by twój pies jadł z naczynia, którego sam używasz. Pies jest stworzeniem miłem, ale brudnem i posiada mnóstwo pasorzytów zewnętrznych i wewnętrznych, które mogą przejść na człowieka i wywołać u niego choroby.
1) przez gnicie i rozkład, w następstwie czego mogą powstać schorzenia narządu pokarmowego, a nawet zatrucia. Dlatego należy je przechowywać w chłodnem miejscu i przed spożywaniem zbadać, czy nie uległy zepsuciu. Tyczy się to zwłaszcza mięsa i wędlin;
2) przez zakażenie przez ludzi chorych na tyfus brzuszny i czerwonkę. Bezwzględne przestrzeganie czystości usuwa niebezpieczeństwo zakażenia;
3) przez pasorzyty, żyjące w mięsie. Mięso wieprzowe zawiera niejednokrotnie t. zw. wągry, które dostawszy się do przewodu pokarmowego człowieka, rozwijają się w tasiemce. O wiele niebezpieczniejsze od nich są inne robaki, tj. włośnie czyli trychiny. Dostają się one z mięsem, w którem się znajdują, do przewodu pokarmowego człowieka, tu się rozmnażają, następnie przebijają ściany jelit i wędrując po całem ciele, osiadają w mięśniach, gdzie wywołują ciężkie stany zapalne, kończące się śmiercią. Niebezpieczeństwo zakażenia tymi pasorzytami jest na wsi większe, niż w mieście, gdzie przeprowadza się dokładne badanie zwierząt przed ubojem i po uboju. Na wsi biją wieśniacy świnie niejako na własną odpowiedzialność, więc możliwość zakażenia jest wielka. Byłoby rzeczą wskazaną, by mięso pochodzące z takiego uboju wieśniacy przynosili do miasta do zbadania. Dałoby się to przeprowadzić za niewielką opłatą.
Napoje alkoholowe, zwłaszcza piwo i wino, zawierają wprawdzie niektóre ciała odżywcze, ale mimoto nie można ich uważać za pokarmy, bo mają w sobie truciznę. Także grzyby
