Strona:Eliza Orzeszkowa - Kilka słów o kobietach.djvu/156

miany i zwroty historyczne, na przyswojeniu sobie mowy czystéj, poprawnéj i ścisłéj.
 Drugą składową częścią dzisiejszego kształcenia kobiet są sztuki piękne: muzyka, śpiew, rysunek. Nauczanie ich ma podwójną wartość: pedagogiczną i artystyczną.
 Piérwsza polega w muzyce na poznaniu praw rządzących harmonią; w rysunku — na poznaniu praw, rządzących symetryą, linią.
 Druga zmierza do wykształcenia w uczącéj się osobie strony technicznéj, mehanizmu sztuki, aby, nabywszy go, pojęcia swe o sztuce mogła wprowadzać w praktykę, za pomocą grania i ryso­wania.
 Piérwsza część, pedagogiczna, jako pomagająca rozwojowi umysłu i dająca mu możność pojęcia i po­czucia praw, rządzących pięknem, w każdém wychowaniu, które chce być zupełném, jest pożyteczną, konieczną niemal.
 Druga część, artystyczna, jako wymagająca pewnych odrębnych i wrodzonych zdolności, powinna być zastosowaną do wyłącznych a wybitnie objawiających się usposobień uczącéj się kobiety. Znajomość więc prawideł muzyki i rysunku, pojmowanie piękna w nich zawartego, jest po­żyteczną i konieczną prawie rzeczą dla każdéj oświeconéj kobiety; ale grać, rysować, śpiewać z pożytkiem i przyjemnością dla siebie i innych,