europejską myślą i cywilizacyą, i przysposobią do pory dla czynu pomyślniejszéj.
Lubo więc dziś kobiety nasze, albo wcale nie mogą, albo z wielkiemi tylko trudnościami mogą sięgać po zawody, którym dotąd sami tylko mężczyźni oddają się u nas, nie jest wcale rzeczą zbyteczną, jeśli publiczność nasza przypatruje się wielkim reformom, dokonywającym się pod tym względem gdzieindziéj, i wsiąka w siebie ducha im przewodniczącego.
Wszakże, odkładając na stronę teoryą i pragnąc dzisiejszym i w dzisiejszych warunkach istniejącym kobietom wskazać drogi do pracy, wypada zastanowić się przedewszystkiem nad zawodami przystępnemi dla nich, tak z przyczyn instytucyi, jak publicznego obyczaju.
Nauczycielstwo, rzemiosło, przemysł, artyzm i literatura, oto działy pracy, dostępne dla tegoczesnych u nas kobiet; ale nie obejmując całéj szerokiéj działalności ludzkiéj, nie są one wcale ciasne ani ograniczone. Należy tylko zwrócić uwagę, o ile kobiety umieją postępować temi, zostawionemi im, drogami.
Nauczycielstwo zagarnęło u nas najznaczniejszą część pracujących kobiet, przyjęte zostało jako środek uniwersalny na każdą biedę, na każde zubożenie kobiety. Każda kobieta, znająca obce języki i umiejąca jakkolwiek grać na fortepianie, czuje się
Strona:Eliza Orzeszkowa - Kilka słów o kobietach.djvu/217
Ta strona została uwierzytelniona.