Strona:Eliza Orzeszkowa - Kilka słów o kobietach.djvu/248

ma rękojmi powodzenia. Jednakże w większych i zamożniejszych miastach prowincyonalnych brak zręcznych i sumiennych jubilerów daje się czuć bogatszym klasom ludności. I tu, jak w wyżéj przytoczonych gałęziach rzemiosł, jedynym środkiem otrzymania pięknego wyrobu ze złota lub srebra jest sprowadzenie go z Warszawy lub z za granicy, albo nabycie za podwójnie wyższą od rzetelnéj cenę w sklepach, zaopatrujących się w podobny sposób i nic a nic nie posiłkowanych miejscowych przemysłem.
 A jednak roboty jubilerskie bardzo są przystępne i właściwe kobietom, jako wymagające wiele delikatnego smaku a mało fizycznéj siły, i wiemy z pewnością, że ta gałąź przemysłu we Francyi i Anglii bardzo wiele zatrudnia kobiet, więcéj nawet, niż mężczyzn.
 Wyrabianie galanteryjnych przedmiotów z drzewa, kości słoniowéj i kilku innych podobnych materyałów, mogłoby znaléźć zastosowanie szersze, niźli złotnictwo, a nawet może i introligatorstwo. Przedmioty tego rzemiosła są bardzo liczne: wachlarze, cygarnice, bombonierki, pudełka do robót i toaletowe, brosze, kolczyki, bransolety, ramy do fotografii i obrazów, świeczniki, obsadzki do piór, noże do rozcinania kart, sztućce deserowe i t. d. Z tych niektóre nie należą nawet ściśle do zbytkownych i powszechnie są używane, jak: ramy do fotografii, cygarnice, świeczniki, przyrządy do pisania;