Strona:Elwira Korotyńska - Dary szczęścia.djvu/10

 — Ach! — odpowiedział Filip, — Prześladuje mnie Nieszczęście, zabija mnie niedola, żyć dłużej nie jestem w stanie!..
 — Nie rób tego! — rzekła do niego Szczęście — Oto masz nóż...
 Zielska jest wszędzie pełno. Za każdym ściętym chwastem znajdziesz pieniądz.
 Idź z Bogiem!
 Filip zrobił zaraz próbę i posiadł pieniądze.
 Ucieszony, nie chciał się już topić, nóż do kieszeni schował i idzie ku domowi.
 A, że radość rozpierała mu piersi, zaczął śpiewać.
 Stojący w drzwiach oberży gospodarz posłyszał śpiew wesoły Filipa i czekał, aż przejdzie koło niego, aby go o przyczynę wesołości zapytać.
 Kiedy więc Filip podskakując wesoło, mijał oberżę, wyszedł gospodarz i spytał ciekawie:
 — Hej, ojcze Filipie, a czegoście tacy weseli? Co się to wam tak dobre-