Strona:Elwira Korotyńska - Mądry Nierogatek.djvu/9

— 7 —

 — Rzućcie się na psa i kopać! — zakwiczał siwy, młody wieprzek.
 — I toby się nie udało! — zafrasował się przewodniczący. — Kwiczka, a ty co nam poradzisz?
 — Mnie się zdaje, — odrzekła umorusana, jak każda nierogacizną, świnka, — że każdy powinien korzystać ze swych specjalnych zdolności i użyć ich na swą obronę.
 A więc Rudasek niech gryzie, Błotuś niechaj bryzga błotem, Siwuś kopie, a ja, ja, jako kobieta będę wyrywać mu sierść! Czy nie mam racji?
 — Brawo! Brawo! Kwiczka górą! Doskonale powiedziane! Każdy niech broni, jak umie!
 Atak rozpocznie Błotuś, zasypie mu oczy piaskiem i błotem, potem rzucimy się wszyscy i zadusimy, zagryziemy, zakopiemy!
 Roch! roch! roch!
 — Kwi! kwi! kwi! — zakwiczało pasące się obok matki prosię.
 — Rozum przemawia przez usta