Strona:Elwira Korotyńska - Podkowa.djvu/11

 — Pokrzepić się chcesz cudzą własnością?
 A to mam syna! Hańba i wstyd!
 — Tych kilka wisienek nie uczynią nikomu krzywdy cóż znaczą wobec miljonów na drzewie wiszących...
 Wróblom wolno, dlaczegoż mnie spragnionemu wziąć nie można?...
 — Gdyby każdy tak mniemał i każdy wziął po garstce nie pozostałoby nic na drzewie.
 A co do wróbli, to pracując dla rolnika, mogą też korzystać z paru wisienek.
 — Pracują? darmozjady!
 — Duży chłopak i w dodatku przyszły rolnik i nie wiesz, że wróble oczyszczają drzewa z robactwa, że nie dają objadać liści i kwiatów?
 Nie miałbyś ani jednego owocu, jeśliby nie te poczciwe ptaszęta...
 — Czyżby takie maleństwa mogły coś pożytecznego zrobić? Ach, mój ojczulku, to chyba przesada. Zjedzą zapewne kilka robaczków, z wisienek rozdziobią kilkaset...