Strona:Elwira Korotyńska - Roztropne prosiątko.djvu/16

 Nakupowała sobie dużo dobrych i użytecznych rzeczy, między innemi beczkę do masła i już przed trzecią powracała do domu.
 Wchodząc na wysoką górę, za którą znajdował się jej domek, o mało co nie krzyknęła z przerażenia.
 Drogą ku jarmarkowi, wprost ku niej kierował się wilk drapieżny.
 Łeb opuścił ku ziemi i szedł zadowolony, że nie ominie go już teraz napewno smaczna pieczeń z prosiątka.
 Ale prosiątko było roztropne. Wskoczyło do beczki i sunąć z góry poczęło.
 Wilk, ujrzawszy nieznane sobie, rzucające się straszydło, zląkł się bardzo i umknął czemprędzej.
 Na drugi dzień podszedł pode drzwi i rzekł:
 — Świnko, czemuś nie była wczoo 3-ej godzinie, w swym domku?
 — Wyszłam wcześniej — odpowiedziała świnka i czekałam na ciebie na jarmarku.