go istnienia Towarzystwa św. Alojzego w Bytomiu (1896), która powiada, że założyciel tego związku ks. Bonczyk był „jednym z najgodniejszych i naizasłużeńszych kapłanów górnośląskich, jednym z najgorętszych miłośników swego ludu, sławą krainy śląskiej, chlubą narodu polskiego, wzorem dla wszystkich rodaków“. — Oby się na Górnym Śląsku coraz więcej spełniało życzenie nieboszczyka, w jakie ujął ostatnie kazanie ks. Engla na Górze św. Anny:
Góro święta, pokuty łzami uklejona!
Mrze plemię za plemieniem, przyszłości zasłona
Może wojny, męczeństwa okaże i klęski;
Oby wszystko to przetrwał pobożny, zwycięski
Naród ten, co corocznie na twem jasnym szczycie
Świętej uczy się walki za wiarę, dusz życie.
Góro, coś zewnątrz gliną, a wewnątrz kamieniem,
Udaruj odchodzący lud tem upewnieniem,
Że i w jego mdłem ciele duch jak lita skała,
Którego ni wróg chytry ni nieszczęść nawała
Nie złamie, nie rozkruszy, póki bój prowadzi
O swe prawo do życia i sam się nie zdradzi;
Póki pomny swej wielkiej i świętej przeszłości
Słowem, czynem pokaże, iż godzien przyszłości!
(Góra Chełmska str. 113).
Uwaga: Materjału do życiorysu dostarczały: „Stary Kościół Miechowski“, 2 wydanie (1883) z dodatkiem; — „Góra Chełmska“ (1886); — Stanisław Piast, Na Szląsku Polskim, Kraków, 1890; — Książka pamiątkowa wydana z powodu 25-letniego istnienia Tow. św. Alojzego
