Strona:Emilio Salgari - Dramat na Oceanie Spokojnym.djvu/69

 — Boisz się cyklonu? — zapytała Anna, która rzadko schodziła z pokładu.
 — Tak; nie będę taił przed tobą, że niepokoi mnie ten huragan, który może nas zaskoczyć na morzu, usianem mnóstwem większych i mniejszych wysepek, co gorsza w ciemności przerywanej błyskawicami.
 — Czy na oceanie Spokojnym są wielkie głębie?
 — Straszne! Okręt, któryby poszedł na dno, nie wystawałby nawet końcami swych masztów ponad powierzchnię wody.
 — W którem miejscu ocean jest najgłębszy?
 — Według najświeższych badań największa głębina znajduje się koło Kamczatki, półwyspu na wybrzeżu azjatyckiem. Podobno dno w owem miejscu znajduje się w głębokości 8515 metrów.
 — Osiem i pół kilometra głębokości!
 — Zdaje się jednak, że istnieją głębiny czternasto i szesnastokilometrowe.
 — Czy na wszystkich oceanach znajdują się takie otchłanie?
 — Przeciętna głębokość oceanu Wielkiego wynosi około 4380 m; wiadomo jednak, że między wyspami Fidżi, Tonga i Samoa istnieje otchłań, mająca według jednych żeglarzy 8102 m, według innych 8280. Głębokość Atlantyku dosięga 4022 m na północy i 3927 na południu. Ocean Indyjski jest średnio głęboki na 3627, a dwa pozostałe oceany mają głębie przeciętnie po 3803 m W przyszłości mo-