Strona:Erazm Majewski - Doktór Muchołapski.djvu/268

Ta strona została uwierzytelniona.

Maurycego mutak. Nawet termity[1] stanowią obfity i zdrowy pokarm dla wielu afrykańskich narodów.
Hottentoci jadają je zarówno na surowo, jak gotowane. Inne plemiona odmiennym sposobem przygotowują posiłek z białych mrówek. Grzeją je na sucho, w garnkach, nad ogniem, mięszając ustawicznie, w ten sposób, jak się u nas pali kawę. Smitman, który kilka razy jadał tak przyrządzone termity, zapewnia, że są słodszemi od liszek palmowego chrząszczyka (Cordylia palmarum) i zbliżają się w smaku do osłodzonych migdałów. Wiele mrówek służy także za pokarm dzikim plemionom, a podróżnicy zgodnie zapewniają, że są bardzo smaczne.


Mrówka jadalna (Myrmecocystus mexicanus) widziana z góry i z boku, w wielkości naturalnej i powiększona.

Między niemi sławną jest meksykańska mrówka miodowa (Myrmecocystus mexicanus), znana w Ameryce pod nazwą Busileras. Gatunek ten, mający z początku odwłok normalnej wielkości, wkrótce tak się rozrasta, że odwłok tworzy rodzaj przejrzystej jagody, wielkości dużego grochu, napełnionej miodem. Owe

  1. Zwane pospolicie białemi mrówkami.