Strona:Erazm Majewski - Profesor Przedpotopowicz.djvu/34

 — Ciągle ta ludzkość! — zgrzytnął lord, ale pohamował się przybrał uprzejmy wyraz.
 — Ach! tak... ludzkość, wielki wyraz, wycedził. Więc cóż ludzkość zdobędzie?
 — Zdobędzie pierwszy i niezbity dowód, że nie znajduje się teraz u szczytu cywilizacyi, bo niegdyś stała już na wyższym szczeblu...
 — Już wiem! — zawołał żywo Puckins, — oddawna poszukujesz w tym względzie dowodów...
 — Dotąd napróżno!...
 — Ale cóż ja mogę?
 — Bardzo wiele! Osądzisz to sam...
 — Dobrze! Chętnie cię wysłucham, ale innym razem. Obecnie, daruj pan, ale śpieszę się nadzwyczajnie.
 — Więc przyjdę jutro.
 — Skoro pan chcesz koniecznie, przyjdź jutro! — rzekł Puckins z naciskiem i pożegnał gościa.
 Nie upłynęło pięciu minut, gdy już wstępował w progi Muchołapskiego.
 — Jestem w rozpaczy, przyjacielu! Musze cię pożegnać i jaknajprędzej opuścić Warszawę! — wyrzekł i usiadł desperacko.
 Po chwili dopiero zauważył niezwykłe zakłopotanie i roztargnienie entomologa, który tonął w zadrukowanej bibule. Była to pierwsza gazeta po przerwie, spowodowanej świętami Wielkiej Nocy.
 — Co ci się stało? — zagadnął anglik.
 — Nie czytałeś lordzie dzienników?
 — Nie otrzymuję ich, — odparł Puckins, — a waszych nie nauczyłem się czytać.
 — Więc nic nie wiesz?
 — Wiem, że mnie sir Rambler aż tu znalazł... i jestem wściekły!
 — Żarty się ciebie, lordzie, trzymają... Stała się rzecz okropna...
 — Mów wyraźnie, kogo i jakie dotknęło nieszczęście? — przemówił anglik.
 — Trzęsienie ziemi! dzienniki przepełnione są strasznemi szcze gółami katastrofy, która nawiedziła Austryę południową, górne Włochy, południowe i wschodnie Alpy, Kras, Styryę, Krainę, Chorwacyę, Dalmacyę i Bośnię aż do Rawenny, Florencyi i Rzymu... Ogniskiem katastrofy zdaje się być Kras i Alpy Dynarskie.
 — Ładne w takim razie święta miała Europa południowa!