Strona:Erich Meinert - Głupota mody.djvu/33

pierwsza odpowiedź. Płeć piękna zdawna uciekała się do przymusowego kłamstwa dla odparcia pewnych drażliwych zapytań. Pocieszcie się, panowie, i mnie bowiem nie zdarzyło się jeszcze nigdy, aby jaknajszaleniéj nawet wysznurowana kobieta odrazu przyznała mi się do tego wybryku. Postawcie się w oczach córki waszéj jako ojciec dbały o jéj zdrowie i pomyślność, nie pozwalajcie żonie waszéj popierać kaprysów waszego dziecka, nie zadawalniajcie się powierzchowném badaniem gorsetu, chwilowo rozluźnionego przez córkę, — lecz zażądajcie, aby zdjęła stanik i rozwiązała spódnice. A teraz miarką metryczną zmierzcie jéj figurę: „57 centymetrów!“ Teraz każcie jéj zdjąć gorset i kilka razy pooddychać głęboko. Na nowo załóżcie miarkę, przyczém córeczka wasza stara się być jaknajcieńszą: „63 centymetry!“ „Moje dziecko, odetchnij głęboko, proszę; jeszcze głębiéj. No, teraz dobrze!“ „67 centymetrów!“ „Widzisz, moje dziecko, jeżeli płuca twoje dostateczną ilość powietrza otrzymać mają, to trzeba im pozwolić rozszerzać się o tyle, aby figura twa miała 67 cent. w objętości. A zatém gorset twój jest o 10 centymetrów zaciasny.“ „Ależ, ojcze, jeżeli go o tyle rozluźnić, to wszystkie suknie me będą z niego opadać.“ „Nie obawiaj się; zamiast gorsetu każę ci uszyć odpowiedni stanik, do którego będziesz mogła na guziki przypinać wszystkie spódnice i suknię.“ Na to odpowiada córka jeszcze: „Ależ wtedy nie będę miała żadnego oparcia,“ „zimno mi będzie,“ „żadna suknia nie ułoży się na mnie,“ „wszyscy wyśmiewać się będą ze mnie.“ Spodziewam się, że znajdziecie odpowiedź na te uwagi i że energicznie dokonacie dzieła reformy.