zamiary. Roku tego (prawdopodobnie 30-go naszej ery) Antypas miał dzień swych urodzin spędzić w Machero. W pośrodku tej twierdzy Herod Wielki zbudował wspaniały pałac, w którym Antypas często lubił przebywać[1]. Wyprawił wielką uroczystość, podczas której Salome wykonała pewien taniec, którego w Syryi osoby pochodzące z lepszego towarzystwa nie tańczyły. Antypas był upojony a gdy zapytał tancerkę, jakieby miała pragnienia, odpowiedziała za wskazówką matki: »Chcę głowy Jana na tej oto misie!«[2] Antypas był niezadowolony: ale nie chciał odmówić jej życzeniu. Na jego rozkaz jeden z żołdaków udał się z misą do więzienia, odrąbał Janowi głowę i przyniósł biesiadnikom[3].
Ciało wydano uczniom, którzy je złożyli do grobu. Lud był bardzo wzburzony. W sześć lat później Haret obległ Antypasa, aby zdobyć Machero i pomścić hańbę córki. Antypas został pobity na głowę a głos ogólny mówił, że była to kara za zamordowanie Jana[4].
O zgonie Jana otrzymał Jezus wiadomość od jego uczniów[5]. Poselstwo Janowe do Jezusa sprawiło, iż obie szkoły pozostawały odtąd w ścisłych stosunkach. Jezus przypuszczając, że teraz wzrośnie ku niemu niechęć Antypasa, począł być ostrożnym i schronił się na puszczę[6]. Wielu podążyło tam za nim. Dzięki życiu
- ↑ Józef Flav. De bello jud. VII, VI, 2.
- ↑ Wschodnia taca, na której podają potrawy i napoje.
- ↑ Mat. XIV, 3 i nast. Marek VI, 14—29. Józef Flav. Ant. XVIII V, 2.
- ↑ Józef Flav, Ant. XVIII, V, 1—2.
- ↑ Mat. XIV, 12: »A przyszedłszy uczniowie jego wzięli ciało i pogrzebali je, a szedłszy powiedzieli Jezusowi«.
- ↑ Mat. XIV, 13: »To usłyszawszy Jezus, ustąpił stamtąd w ło-
