sprawiedliwych, i powiadacie: byśmy byli za dni ojców naszych, nie bylibyśmy towarzyszami ich we krwi proroków! Ach, świadkami jesteście sami sobie, iż jesteście synowie tych, którzy proroki pobili. Wy też dopełnicie miary ojców waszych. Dlatego i mądrość[1] boża rzekła: pośle wam proroki i apostoły; wy jednych zabijecie i ukrzyżujecie, drugich wytrącicie z bóżnic, prześladować ich będziecie z miasta do miasta; aby szukano krwie wszystkich proroków, którą wylał ten naród od założenia świata: od krwie Ablowej aż do krwie Zacharyasza, syna Barachiaszowego[2], który zginął między ołtarzem a kościołem. Zaiste wam powiadam, dzisiejsze pokolenie będzie szukać od narodu tego«[3].
Jego straszny dogmat, że miejsce Żydów zajmą poganie, że królestwo boże dostanie się obcym, gdyż ci, dla których było przeznaczone, nie chcieli go[4], wraca ciągle jako krwawa groźba wymierzona przeciw arystokracyi, a tytuł Syna Bożego, którego zaczął używać jawnie w swych śmiałych przypowieściach[5],
- ↑ Niewiadomo, skąd zaczerpnięta została powyższa cytata.
- ↑ Zachodzi tu małe nieporozumienie co do nazwisk, które znajduje się także w cytowanym Targumie Jonatana (Lament. II, 20); pomieszano Zacharyasza, syna Jojady, z Zacharyaszem, synem Barachyasza, prorokiem. Chodzi tu o pierwszego (II Paralip. XXIV, 21). Księga Paralipomenon, w której jest podany zamach na Zacharyasza, syna Jojady, zamyka kanon hebrajski. Jest to ostatnie morderstwo na liście morderstw ludzi sprawiedliwych, według porządku opowiadań biblii. Natomiast morderstwo Abla jest pierwsze.
- ↑ Mat. XXIII, 2—26. Marek XII, 38—40; Łuk. XI, 39—52; XX, 46—47.
- ↑ Mat. VIII, 11—12; XX, 1 i nast; XXI, 28 i nast., 33 i nast., 43; XXII, 1 i nast.; Marek XII, 1 i nast.; Łuk. XX, 9 i nast.
- ↑ Mat. XXI, 37 i nast.; Jan X, 36 i nast.
