Ta strona została uwierzytelniona.
ROZDZIAŁ XXVII.
Losy nieprzyjaciół Jezusa.
Według naszej rachuby czasu śmierć Jezusa nastąpiła w r. 33[1]. W każdym razie nie mogła była nastąpić w 29 r., (ponieważ Jan i Jezus poczęli przemawiać dopiero w 28 r.[2]), ani po 35 r., ponieważ w 36 r., jak się zdaje, przed świętami Paschy, zarówno Piłat jak Kajfasz zostali złożeni z urzędu[3]. Zgon Jezusa nie stoi prawdopodobnie w żadnym związku z ich ustąpieniem[4]. Zresztą Piłat jako człowiek prywatny nie pamiętał z pewnością tego faktu, który miał potem w dziejach zgotować jego imieniowi tak smutną sławę. Następcą Kajafy był jego szwagier Jonatan, syn tego samego Hanana, który w procesie Jezusa odegrał rolę pierwszo-
- ↑ Rok 33 jeszcze i z tego powodu wydaje się prawdziwym, że 14 dzień miesiąca Nizan przypadał w piątek. Aby taki rok odnaleść prócz 33-go, trzebaby wrócić się albo do 28 r. albo do 36 r.
- ↑ Łuk. III, 1.
- ↑ Józef Flav. Ant. XVIII, IV, 2 i 3.
- ↑ Odmienne zdanie Tertuliana i Euzebiusza wypłynęło z apokryfu bezwartościowego. (Patrz Thilo, Cod. apocr. N. T., str. 813 i nast.) Samobójstwo Piłata (Euzeb. H. E. II, 7; Chron. ad ann. 1 Caii) jest także, jak się zdaje, wytworem legendy.
