co najmniej wiek cały musiał upłynąć, nim imię skromnego ich poddanego, który tymczasem został Bogiem, wtargnęło do tych ziem odległych, aby u ich grobów przypomnieć światu morderstwo Jana Chrzciciela.
O śmierci nieszczęśliwego Judasza z Keriot krążyły najstraszliwsze wieści. Opowiadano, że za zdrajczy grosz zakupił kawał pola w pobliżu Jerozolimy. I rzeczywiście na południe od góry Syon istnieje miejsce, zwane Hakeldama (pole krwi)[1]. Przypuszczano, że nabył je zdrajca[2]. Istnieje tradycya, że skończył samobójstwem[3]. Według innego podania miał na tej roli upaść, skutkiem czego wyszły z niego trzewia[4]. Jeszcze inne tradycye głoszą, że umarł na tak wstrętną puchlinę wodną, iż poczytywano ją za karę niebios[5]. Zdaje się, iż legendy te powstały dlatego, aby zadość uczynić pogróżkom psalmisty, skierowanym przeciwko niewiernym przyjaciołom[6]. Może Judasz żył na swej Hakeldamie spokojnie, przyjemnie, gdy tymczasem jego dawni przyjaciele zdobywali świat, rozgłaszając wieść
- ↑ Św. Hieronim, De situ et nom. loc. hebr. pod wyrazem Acheldama. Według Euzebiusza (tamże) w kierunku północnym. Ale podróżnicy potwierdzają mniemanie św. Hieronima. Tradycya, która nazywa nekropol w dolinie Hinnonu Haceldama, powstała niezawodnie za czasów Konstantana.
- ↑ Dzieje Apost. I, 18—19. Mateusz, albo późniejszy jego interpolator, opowiada rzecz nieco inaczej, niż tradycya, twierdzi bow em że za pieniądze zdrajcze założono tu cmentarz dla pielgrzymów.
- ↑ Mat. XXVII, 5.
- ↑ Dzieje Apost. j. w.; Papias u Aecumeniusa Enarr. in Act. Apost. II i u Fr. Müntera, Fragm. Patrum graec. (Hafniae 1788), fasc. I, str. 17 i nast.; Teofilakt, In Mat. XXVII, 5.
- ↑ Papias, u Müntera, j. w.; Teofilakt, j. w.
- ↑ Psalmy LXIX i CIX.
