Strona:Etnobiologia 2011 4.pdf/9

Ta strona została przepisana.

konsumenckich, specjalistów, przedstawicieli szeroko rozumianego społeczeństwa – młodzieży licealnej w tym wypadku, a z drugiej strony porównano opis działania i skład preparatów zapisany na opakowaniach z wynikami analizy mikroskopowej tychże preparatów. Badania wykazały, iż wśród suplementów największym zainteresowaniem cieszyły się preparaty odchudzające. Preparaty te zostały następnie dokładnie przebadane w laboratorium. W jednym ze studiów skupiono się na produktach zawierających algi morskie i słodkowodne. Wyniki laboratoryjne pokazały, że niektóre z preparatów nie zawierały składników wymienionych na opakowaniu lub wręcz przeciwnie – zawierały składniki niewymienione. Ponadto produkty często nie posiadały w spisie zastosowanych surowców roślinnych nazw łacińskich. Badani najczęściej posługiwali się określeniem „wodorosty”, nie rozróżniając poszczególnych rodzajów i gatunków alg. Z badań wynika, że osoby nabywające określone produkty kierowały się rekomendacją kogoś znajomego w pierwszej kolejności, następnie jakiegoś eksperta, w tym sprzedawcy sklepu i w dalszej kolejności dokonywały wyboru pod wpływem reklamy (Arenas 2007; Pochettino et al. 2008).
Innym ciekawym miejscem do badań etnobotanicznych w przestrzeni miejskiej są targi i jarmarki. Dzięki badaniom na lokalnym targu Placita w miejscowości Posadas, stolicy prowincji Misiones w Argentynie udało się zidentyfikować blisko 50 różnych taksonów roślinnych używanych w lecznictwie domowym przez mieszkańców tego miasta. La Placita stanowi podstawowe miejsce, gdzie mieszkańcy Posadas zaopatrują się w rośliny lecznicze, świeże i suszone. Dalsze badania z mieszkańcami Posada, przeprowadzone w przychodniach, szpitalach i ambulatoriach, pozwoliły ustalić, jakie dolegliwości leczą oni danymi roślinami, a ponadto, jak te leki są przygotowywane i przyjmowane (Amat & Yajía 1991).
Choć trudno porównywać targi południowoamerykańskie z polskimi, jeśli chodzi o ofertę roślin leczniczych, to na podstawie własnych obserwacji sądzę, że polskie targi stanowią ciekawe miejsce do realizacji niektórych tematów etnobotanicznych, jak np. oferta palm wielkanocnych, dzikich owoców i grzybów, rośliny sprzedawane przez działkowców i ogrodników. Takie badania mogłyby przyczynić się do dokumentacji obecnego stanu wiedzy oraz praktyk etnobotanicznych społeczności miejskiej, jak również do analizy relacji między miastem i wsią w tym zakresie.

Bibliografia
Airriess CA, Clawson DL 1991. Versailles: a Vietnamese enclave in New Orleans, Louisiana. − Journal of Cultural Geography 12: 1-13.
Alexiades M (red.) 1996. Selected guidelines for ethnobiological research: A field manual. − New York Botanical Garden, New York.
Almada ED 2010. Sociobiodiversidade Urbana: por uma etnoecologia das cidades. In: de Silva VA, Santos de Alméida AL, de Albuquerque UP Etnobiologia e Etnoecologia: pessoas & natureza na América Latina. − NUPEEA, Recife.
Amat AG, Yajía ME 1991. Plantas medicinales y etnofarmacología en la provincia de Misiones. − Acta Farm. Bonarense 10 (3): 153-9.
Arenas PM 2007. Suplementos dietéticos: estudio etnobotánico en zonas urbanas. − Kurtziana. Volumen especial de Etnobotánica 33: 193-2007.