rzenia; domy (530) po największéj części drewniane; 3560 mieszkańców. Niegdyś starostwo niegrodowe Nowy Targ istniał już 1238, tego bowiem roku Teodor Cedro hrabia na Ruszczy założywszy 1234 r. klasztor Cystersów w Ludźmierzu, nadał im Nowy Targ, Dębno, Ostrowsko, Wilczepole[1], Waxmund, Długopole, Klikuszową, Szaflary, Porębę, Niedźwiedź, Podobin[2], Olszówkę, Mszanę, Kasinę, Ogonówkę(?) i dochód z słonego źródła w Rabie. Miastem stał się Nowy Targ dopiero za czasów Kazimierza W., albowiem 1345 roku pozwolił ten król niejakiemu Dytrychowi Sija na gruntach królewskich między Białym a Czarnym Dunajcem założyć miasto Nowy Targ, mianując go wójtem dziedzicznym i pozwalając mu stawiać sukiennice, zakładać szynki, wagi sukiennicze i szewieckie, jatki rzeźnicze, łaźnią, rzeźnicę, młyny po obu stronach rzek, wreszcie za pozwoleniem królewskiém sprzedać także wójtostwo. Mieszkańców jadących do Krakowa z własnemi towarami, uwolnił król Kazimierz od płacenia ceł. Tego samego roku (1346) fundowany kościół parafijalny. Zygmunt I polecił 1535 roku, ażeby prowadzący towary z Węgier lub do Węgier przejeżdżali przez Nowy Targ. Zygmunt August 1549 r. pozwolił na pobieranie cła od towarów do Węgier lub z Węgier prowadzonych, które 1559 r. urządził. R. 1593 ustanowiono tu skład wina i innych towarów, a 1630 r. Zygmunt III nadał przywiléj na skład soli i ołowiu. Tenże król 20 maja 1619 r. z powodu odkrycia w starostwie nowotarskiém miedzi, srebra i innych kruszców w znacznéj obfitości, osobnemu towarzystwu, do którego należeli Tomasz Oborski, sufragan, Stanisław Skarszewski, scholastyk krakowski, Stanisław Witowski, wielkorządca zamku krakowskiego, Piotr Koniecki, Jan Vizemberger, Krzysztof Słowikowski, syndykowie krakowscy, i inni, nadał wyłączne prawo dobywania kruszców w starostwie nowotarskiém i czorsztyńskiém, bez uszkodzenia atoli pól i łąk włościańskich, zakładania hut i kuźnic, budowania domów
Strona:Eugeniusz Janota - Przewodnik w wycieczkach na Babią Górę, do Tatr i Pienin.djvu/24
Ta strona została przepisana.
