Strona:Eugeniusz Janota - Przewodnik w wycieczkach na Babią Górę, do Tatr i Pienin.djvu/30

Ta strona została przepisana.

nionych przyczyn woda Czarnego Dunajcu ma barwę daleko ciemniejszą, aniżeli Dunajec Biały.
Ponad połączeniem się zwyż wymienionych trzech potoków zbacza się z drogi prowadzącéj z Witowa ku Kościelisku na południowy zachód do doliny chochołowskiéj. Polana tuż nad połączeniem się wspominanych potoków nazywa się Roztokami. Nieco wyżéj po wschodniéj stronie Czarnego Dunajca jest polana Siwa. Tu sprostować wypada ów powszechny błąd, jakoby potok płynący doliną kościeliską był właściwym Czarnym Dunajcem. Każdy z podróżujących z łatwością przekonać się może, że niemal wszystkie doliny i polany tatrzańskie nazwy swoje biorą od swych posiadaczy, a to albo od pojedynczych właścicieli albo całych wsi, do których należą. Od polan zaś i hal, z których, tudzież od wsi, przez które płyną, potoki mają swoje nazwiska. Kiedy powstały osady Białego i Czarnego Dunajca, nie wiadomo; ale niezawodnie te dwie osady od rzek, nad któremi zostały założone, a nie rzeki od nich nazwę wzięły, a to dla tego, iż już koło samego Nowego Targu widziano różnicę wód tych dwóch odnóg Dunajca. Co do innych pomniejszych potoków na Podhalu i w Tatrach, te niezawodnie nie miały pierwotnie żadnych nazw, ale brały je od osad nad niemi zakładanych lub właścicieli polan nad niemi leżących. Jeżeli zatem koniecznie jeden z trzech potoków tatrzańskich zlewających się powyżéj Witowa w jedno koryto ma być uważany za Czarny Dunajec, zaszczyt ten wypada przyznać potokowi płynącemu z doliny chochołowskiéj, a to od połączenia się potoków Jarzębczéj i Starorobociańskiego poniżéj tak zwanych Kominów Dudowych, albowiem w téj dolinie Carno-Dunajczanie mają swe polany. Że zresztą osada Czarnego Dunajca dawniejsza jest, aniżeli Chochołów, Witów i Kościelisko (wieś), najmniejszemu nie podlega powątpiewaniu, gdyż w trzynastym wieku, kiedy już istniały Ludźmierz, Nowy Targ, Szaflary i Długopole, jeszcze śladu nie ma osad daléj ku Tatrom posunionych, a trzebienie lasów, które w 13 wieku powyż Rogoźnika, Zaskala i Szaflar okrywały całe Podhale aż do podnóża Tatr, i osadzanie kolonij posuwało się od