Strona:Eugeniusz Janota - Przewodnik w wycieczkach na Babią Górę, do Tatr i Pienin.djvu/41

czyli Szklanną Bramę wyjść można na bok wschodni Giewontu i do Kondratowéj.
 Pod polaną Kalatówką jest mniemane źródło Białego Dunajca. Zpomiędzy łomów wapienia liasowego wydobywa się z szumem do 12 stóp szeroki strumień, u ludu potokiem Kondrackim zwany. Średnia temperatura wody wynosi +4,07°C. Z. Źródło to leży 3481 st. Z. wysoko. Przypatrzywszy się dokładniéj licznym potokom, ściekającym z południowego boku Giewontu do doliny Kondratowéj, mianowicie w czasie posuch, z łatwością wytłumaczyć sobie można powstanie rzeczonego źródła. Dno doliny Kondratowéj stanowi drobny żwir, przez liczne potoki z wierchów otaczających dolinę na dół spłókiwany. W latach suchych potok powstający w hali Kondratowéj całkiem wysycha, jak to w lipcu minionego roku (1859) było można widzieć, chociaż z otaczających wierchów, a mianowicie z Giewontu obfite ściekają strugi. Lecz te giną w żwirze, dno hali stanowiącym, i płynąc spodem doliny i w żłobie skalnym, wydobywają się razem z stromego wschodniego brzegu polany Kalatówki. Podczas deszczów nie wszystka woda spływająca nawalnie z stromych boków doliny może wsiąknąć w jéj dno; tworzy zatem potok. A że i podczas deszczów woda wydobywająca się pod Kalatówką jest czysta, stąd pochodzi, iż sącząc się niemal pól mili przez żwir, nietylko zupełnie się oczyszcza, ale i ochładza. Zresztą co bądź, źródło to jest ze wszech miar wspaniałém i godném widzenia.
 Ponad źródłem wprost z polany Kalatów ścieżka daleko krótsza i wygodniejsza, niż droga leśna, prowadzi na polanę i halę Kondratową i do sałaszów tamże znajdujących się. Cały północny bok téj hali stanowi Giewont, stanowiący przedział miedzy tą doliną i na północ położonemi dolinami Strążysk i Białéj. Przez wschodnią grań Giewontu przejść można bez niebezpieczeństwa, ale niewygodnie do doliny Białéj; do Strążysk niepodobna przejść.
 Bok zachodni hali Kondratowéj stanowi szczyt Giewontu (5746) w rogu północnym, Mały Czerwony Wierch