Strona:F. A. Ossendowski - Płomienna północ.djvu/499

Ta strona została skorygowana.

Minbar — proboszcz muzułmański.
Mokkadem — przywódca bractwa religijnego.
Muderres — uczony, profesor.
Mumen — prawowierny muzułmanin.
Muezzin — niższy stopień kapłana.
Mulla — kapłan.

N.

Naja — jadowity wąż.
Nesrani — Chrześcijanin.

P.

Patio — hiszp. słowo, oznaczające dziedziniec.

R.

Raia — sztandar.
Rbeb — arabskie skrzypce.
Rernata — pieśni maurytańskie, arabska nazwa Grenady.
Reszid — surowy w przepisach wiary muzułmanin.
Rethara — podziemny kanał.
Roghi — samozwaniec.
Rumani — Europejczyk.

S.

Sahn — wewnętrzny dziedziniec meczetu.
Salam — pozdrowienie.
Samsa — ciastko arabskie.
Seddaja — całun.
Seffa — słodki kus-kus.
Sekhar — czarownik.
Sekkaya — fontanna.
Sekkine — szabla.
Seral — harem sułtański.
Sidi — pan.
Sof — klan, kasta.
Spahi, spahis — kawalerzysta arabski.
Suk — handlowa ulica, targ.
Surat — werset z Koranu.
Szerif — potomek Mahometa.

T.

Taam — patrz: kus-kus.
Tabut — sarkofag.
Tażim — mięsna potrawa arabska.
Tolba — student.

U.

Uali — święty.
Ued — rzeka.
Ulema — liczba mnoga od alem — uczeni.

W.

Waran — duża jaszczurka.
Wipera — jadowity wąż.

Z.

Zauja — kaplica, mały meczet.
Zitun — drzewo oliwne.

Ż.

Żmel — wielbłąd.