zajęte prawie cały dzień gospodarstwem domowem. Na roli pracują mężczyźni oraz niewolnicy.
Niewolnicy są potomkami jeńców, których za dawnych czasów wojen pomiędzy szczepami zdobyli dawno zmarli już członkowie sukali. Niewolnik — to tylko nazwa, ponieważ w sukali korzysta on ze wszystkich praw członków rodu.
Wszystkie sukala (zagrody) tworzą wieś, administrowaną przez wójta, oraz wyżej od niego moralnie stojącego kapłana Ziemi i Dżungli, czyli tego obywatela, który posiada wyłączne prawo składania krwawych i niekrwawych ofiar Ziemi — temu najbliższemu z wielkich bóstw.
Sąd nad winowajcami należy bądź do wójta, bądź do kapłana Ziemi, lecz zawsze są oni tylko przewodniczącymi sądu, złożonego ze starych ludzi wsi.
Za złodziejstwo zbrodniarza związują sznurami i sąd rozkazuje mu zwrócić skradzione rzeczy ich właścicielowi. Za niemajętnego złodzieja odpowiada jego rodzina i sukala. Recydywista zostaje wyrokiem sądu wypędzony z sukali i wsi.
Za zabójstwo rodzina zbrodniarza oddaje bez wiana dziewczynę swojej sukali młodzieńcowi z sukali ofiary za żonę, która powinna zrodzić mu dzieci. Murzyni wierzą bowiem, że w tych dzieciach nastąpi reinkarnacja duszy zamordowanego. W niektórych miejscowościach za zabitego morderca płaci kapłanowi Ziemi dwie kozy, psa i koguta, które zostają złożone w ofierze Ziemi.
Za poranienie sprawca tego płaci zgromadzenie star-
Strona:F. A. Ossendowski - Wśród czarnych.djvu/206
Ta strona została uwierzytelniona.