Strona:F. A. Ossendowski - Wśród czarnych.djvu/58

lasów przez najeźdźców. Obyczaje ich są łagodne. Związki małżeńskie odbywają się wyłącznie wewnątrz szczepu. Religją ich pozostaje fetyszyzm, lecz o wzniosłej ideologji. Do tych szczepów należą murzyni Guerès, Diula, Mano, Beré, Lelè, Falankó.
 Inne rasy murzyńskie, znacznie już metyzowane, są następujące:
 1. Baga, dzielące się na grupy Landuma, Baga-Foré, Baga-Mandé, Timené i Waele. Wszyscy są wojownikami, których najeźdźcy wyparli z ich dawnej ojczyzny, gór Futa-Dżalon. Szczepy te wymierają od febry i pneumonji; wśród nich kwitną rzemiosła, kowalstwo i garncarstwo.
 2. Rasa So, do której należą Sussu, Soninké, Sarakole, oddawna zdradza wysoki procent metyzacji. Ta rasa odbyła wielką wędrówkę i, jak twierdzą, przywiodła ze sobą pierwsze konie do Afryki. Nazwa tej rasy pochodzi od egipskiego słowa „Szasu“, co oznacza jeźdźca. Tem imieniem Egipcjanie nazywali Hyksosów. Ta rasa murzynów odznacza się zdolnościami handlowemi, wskutek czego nazywają ich „żydami Afryki“. W szczepach, należących do rasy So, odnaleźć można ślady matrjarchatu.
 3. Rasa Ma, do której należą szczepy Manianka, Malinké, Bamana, Toma, Ussulunké; powstały one ze skrzyżowania się południowych murzynów z indo-afrykańskiemi szczepami z Libji. Nazwa szczepów pochodzi od Garamá. Był to pierwszy przodek rasy. Starożytni autorzy opisują „lud Garamantów“, których wyparli z północy Arabowie. Szczepy rasy Ma dzielą się na