Strona:F. Antoni Ossendowski - Gasnące ognie.djvu/105

79

SKARBNICA CHRZEŚCIJAŃSTWA

Abisyńczycy i Koptowie szybko powracają do dawnych sposobów sfanatyzowania pielgrzymów i wyzysku ich.
 Któż jest ten, który mógłby z powodzeniem zaproponować wszystkim zreformowanie wewnętrznego życia i działalności kleru chrześcijańskiego w Ziemi Świętej, a zarazem wystąpić przed całym światem w obronie Grobu Chrystusowego, sponiewieranego nieświadomem bluźnierstwem i świętokradztwem muzułmanów, zaczynając od możnych Judé i Nusebe, a kończąc na ostatnim rzeźniku, handlującym na „Via dolorosa?“
 Nastał czas, aby przypomniano sobie dzieło papieża Grzegorza IX, który poddał krytycznej rewizji zwyczaje, praktyki i obrządki, uprawiane tu, i oddzielił plewy od ziarna dobrego, zabobon i mistyfikacje — od prawdy i wiary.
 Nastał czas, aby pójść śladami Ryszarda Lwiego Serca, który sprawę ideału chrześcijańskiego i pragnienie oswobodzenia Ziemi Świętej stawiał wyżej od wymagań konjunktury politycznej.
 Z wyobraźni mojej wyłania się postać Papieża-pielgrzyma, samotnie odwiedzającego Jerozolimę bez pompy i uroczystego ingresu do bazyliki Grobu Świętego, lecz w sutannie zwykłego księdza, odwiedzającego Palestynę — od Jerozolimy do góry Karmel.
 Nie wiem napewno, lecz, zdaje mi się, że od dnia istnienia stolicy apostolskiej żaden namiestnik Chrystusa nie dotknął stopami swemi ziemi, na której zjawił się, żył, nauczał i zbawiał ludzkość przez mękę swoją Syn Boży.
 Dostojny pielgrzym przekonałby się rychło, że Jezusa z Nazaretu Galilejskiego zdradzają, biczują, obelgami zarzucają i na krzyżu bólem straszliwym dręczą całe zastępy nieświadomych wrogów Ewangelji i świadomych Judaszów, duchowych braci zdrajcy z Kariotu.
 „Pilnujcie sami siebie i wszystkiej trzody, nad którą was Duch Święty postanowił biskupami, abyście rządzili kościół Boży, którego nabył krwią swoją. Jać wiem, że po odejściu mojem wnijdą między was wilcy drapieżni, nie folgując trzodzie. I z was samych powstaną mężowie, mó-