Strona:F. Antoni Ossendowski - Gasnące ognie.djvu/426

354

GASNĄCE OGNIE

swoje kościoły chrześcijańskie, a założone one były przez Żydów.
 Jednak w kołach, odpowiedzialnych za losy wybranego narodu, w warstwach, żerujących na suchej, zmurszałej formule Zakonu Mojżeszowego, przystosowywanego do życia przez twórców Miszny i Talmudów palestyńskiego i babilońskiego, obawiano się tego nowatorstwa, napływającego z Galilei.
 Co ono przynosi ze sobą? Jakie losy gotuje dla Izraela?
 Zważyć i zmierzyć tego nikt nie mógł.
 Należało usunąć Jezusa, syna ubogiego cieśli, chociaż coraz szerzej biegła radosna i trwożna zarazem wieść o przyjściu Mesjasza, przez Proroków zwiastowanego.
 Intrygi, oszczerstwa, oskarżenia, 30 srebrników, zdrada Judasza, zwykła ślepota, łatwowierność i wybuchowość tłumu, nikczemność i bojaźliwość wielkorządcy rzymskiego... Golgota... misterjum Zmartwychwstania.
 Misterjum, które odbyło się u stóp Golgoty, w grobowcu dekurjona Józefa z Arymatei.
 Tu, na ostatnią mękę, na nowe przemienienie Syna Człowieczego w Syna Bożego, Zbawiciel szedł od góry Moriah.
 Stała tam świątynia Jahwe — ołtarz Jedynego Boga, do którego wołał Chrystus całą ludzkość zbiedzoną, miotającą się obłędnie.
 Świątynia ta padła i nigdy już nie powstała z gruzów, na których, przytłaczając ją, niby grobowce ciężkie, wyrosły meczety Omara i el-Aksa.
 Trzy największe ideologje religijne mają w Jerozolimie swoje „święte świętych“.
 Judaizm, Chrześcijaństwo, Islam.
 Trzy religje, uznające jedynego Boga.
 Judaizm miał tylko dawnych proroków, nawoływujących do Niego.
 Chrześcjaństwo ma nowego najpotężniejszego, najbardziej zrozumiałego i najpłomienniejszego — Jezusa Chrystusa.
 Muzułmaństwo — Mahomeda, groźnego proroka, zrodzonego na ziemi udręki, nienawiści i walki.
 Żydzi nie uznają Chrystusa, Mahomed uważa Go za wielkiego, świętego Mistrza.