Strona:F. Antoni Ossendowski - Najwyższy lot.djvu/112

ralizować, podburzyć i skłonić do poddawania się i zdrady.
 Henclewski przez parę dni chodził, jak struty.
 Żołnierze z jego plutonu, patrząc na niego, pytali się wzajemnie:
 — Co się stało „Wujciowi“?
 Nazywano go „wujciem“ z powodu poważnego charakteru i gderliwości.
 „Wujcio“ jednak nic nie mówił, a stawał się coraz posępniejszy, chudszy i bledszy.
 Nareszcie stawił się w sztabie swego 4-go pułku i prosił o zameldowanie go dowódcy.
 Pułkownik, znając osobiście inteligentnego, odważnego i poważnego plutonowego, przyjął go natychmiast.
 — Panie pułkowniku! — rzekł, prostując się Henclewski. — Proszę o przydzielenie mnie do sztabu.
 — Co się stało? — spytał zdziwiony dowódca. — Taki zdolny bojowy podoficer do sztabu? Masz dwa medale i porzucasz pułk?
 — Tak jest, panie pułkowniku! — odparł Henclewski. — Nie mogę tymczasem pozostać w linji...
 — Ale dlaczego? Wytłumacz!
 — Panie pułkowniku! Od paru dni chodzę, jak błędny. Przecież my zabijamy naszych braci! Ro-