Strona:F. Antoni Ossendowski - Najwyższy lot.djvu/190

gdyby spieszył się, z zaciekawieniem i uśmiechem rozglądając się po sali.
 Wskazano mu miejsce przed trybunałem. Podszedł i stanął.
 — Imię? — zapytał sędzia śledczy.
 — Paweł — odpowiedział ksiądz.
 — Nazwisko?
 — Birnik!
 — Pochodzenie? — dopytywał bolszewik.
 — Z rodziny wieśniaczej — odpowiedział podsądny.
 — Wiek?
 — 27 lat.
 — Zawód?
 — Nie mam żadnego zawodu... — podniósł ramiona ksiądz.
 Sędziowie spojrzeli na kapłana ze zdziwieniem. Sędzia śledczy milczał, nie wiedząc, co ma czynić. Nareszcie, żołnierz, który był prezesem trybunału, przyszedł z pomocą.
 — Czem się zajmujecie? — zapytał.
 — Jestem kapłanem katolickim, wikarym kościoła w Homlu! — odpowiedział natychmiast ksiądz.
 — No, to przecież jest waszym zawodem! — wykrzyknął sędzia śledczy.