strzegano ją, a o którem, jako o nieznanym owocu, każda marzyła potajemnie. Mężczyzna ujrzał ją przy sobie, gdy przy ciężkiej pracy, codzień w tej samej sukni zapominała o starannem ufryzowaniu włosów, o różu i szkarłatnej pomadce do warg, gdy poczuł, zamiast aromatu perfum i pudru, ostry zapach potu znużonego ciała, gdy w przelocie, nie kryjąc się bynajmniej, w zapomnieniu drapała się w głowę lub podciągała obluźnione pończochy, — zaczął patrzeć na towarzyszkę spokojnie, bez dawnej podniety, lecz z prawdziwym szacunkiem i uznaniem, nauczył się teraz cenić w niej nie tylko samicę, która ukrywała w sobie moc sycenia żądz, lecz także istotę, posiadającą wolę, siłę i rozum. Upadał cynizm i pierzchała spłoszona nagłą odmianą rozpusta. Wojna spowodowała nową wielką rewolucję pod dawnemi hasłami: wolność, braterstwo i równość, — rewolucję zwycięską, z której bezpośrednio miały skorzystać kobiety, moralnie i społecznie wyzwolone, pośrednio zaś mężczyźni — w różnych wypadkach życia.
Nesser, przybywszy do Paryża, nie kwapił się z wizytą do redakcji „Hałasu Ulicy“, chociaż właściwie pierwszym odruchem jego był zamiar pojechać natychmiast do Rumeura. Gdy przebierał się w pokoju hotelowym, przyszło mu nagle na myśl, że od dziś już wejdzie w dawny tryb, rozejrzy się w notatkach i zasiądzie do pisania artykułów dla „Hałasu Ulicy“. Układał w głowie kolejność ich i obmyślał ton, jakim mają być napisane. Wkrótce przyłapał się na tem, że podświadomie rozmyśla o zjawiskach, niepokojących go i nurtujących nawałem gorących myśli, od pewnego czasu wzbudzających w nim troskę i rozpacz. Zrozumiał odrazu, że nie są
Strona:F. Antoni Ossendowski - Ogień wykrzesany.djvu/106
Ta strona została skorygowana.