Strona:F. Antoni Ossendowski - Pięć minut do północy.djvu/92

rzucanych przez Cecil Rhodesa, Troeltscha i Baumgartena.
 — Jeśli jest Bóg — powtarzano bluźnierstwa Rhodesa, — i jeżeli choć cokolwiek obchodzi Go to, co ja czynię, to rzecz oczywista, że On chce, abym czynił to, co On sam czyni. Widoczną zaś rzeczą jest, iż On pracuje nad tem, aby mieć w rasie anglo-saskiej wybrane narzędzie do stworzenia porządku, osnutego na sprawiedliwości, wolności i pokoju. Bóg więc niezawodnie pragnie, ażebym wszystko, co jest w mojej możności, uczynił dla nadania naszej rasie największego rozpędu i potęgi!
 Wtórował mu z innego obozu, obalając piękny gmach moralności chrześcijańskiej, heidelberski teolog Ernest Troeltsch, twierdząc, że państwa nie mogą kierować się tem samem prawem moralnem, jakiemu podlegają poszczególne jednostki, a jego kolega Baumgarten śpiewał hymny na cześć świętości państwa i jego prawa najwyższego, żądającego od poddanych ofiary z ogólnoludzkich ideałów moralnych w imię dobra państwa.
 Uczeni, uważani za proroków, krzewicieli wielkich, szlachetnych idei, zrzucili z siebie maski, bluzgali śliną wściekłości, nawoływali do krwawych porachunków, pracowali nad nowemi straszliwemi środkami zniszczenia rodzaju ludzkiego, tworzyli nowe teorje filozofji jaskiniowców, lub do ich upodobań naginali dawne ideje, co, jak wielkie świetliska, wskazywały w mroku drogi ludzkości.
 Padały w gruzy twierdze, miasta i świątynie, piętrzyły się mogiły, marnowały się łany i dobytek szeregu pokoleń, lecz nikt w owe czasy nie widział, jak kruszyły się misterne budowle, wznoszone przez absolutne prawo, naukę Chrystusa, wysiłki genjuszów i wzloty myśli mędrców. W krwawych oparach wojny, niby w żrącym płynie kwasów, rozpuszczały się bez śladu przez wieki wznoszone i wzmacniane podwaliny życia rodzinnego, moralności społecznej, ideały młodości, wysiłki wieku dojrzałego, ginach stosunków, z takim trudem pomiędzy ludami ustalanych na zasadach głębokiej myśli, poczucia obowiązku, honoru, humanizmu i miłości chrześcijańskiej.