czem na nowo zatwierdzić prawo proroka i władzę jego potomków.
Wielki wódz arabski zmarł w okolicach tej oazy i prochy jego zostały złożone w jednym z jej meczetów, nazwanego jego imieniem.
W kilka lat później w oazie zjawiła się czarownica-„kahina“, która nawróciła przymusowych muzułman na judaizm i, podniósłszy rokosz, w ciągu kilku lat prowadziła walkę z szeryfami arabskimi. Jeden z wodzów arabskich, imieniem Hassan, początkowo rozbity przez nią, zwalczył ją w jednej z bitew i, wziąwszy do niewoli, ściął.
W roku 1542 Turcy zdobyli całą Algierję, a oddział janczarów dotarł aż do Biskry i zatknął tu sztandar Kalifa. Wojownicy z Sidi Okba w rok później wyparli nowych władców i długo się opierali baszom tureckim, aż przybył na czele własnego potężnego oddziału wódz korsarzy algierskich Rais Salah, który sprawił krwawą łaźnię powstańcom i władzę sułtana ostatecznie zatwierdził.
W Sidi Okba starzy Berberowie przechowują w pamięci opowieści o tych groźnych czasach, gdy w okolicach Hammam Salahin Rais Salah stracił taką ilość powstańczych wodzów, że woda w źródle stała się czerwona od krwi. Podobno dlatego nazwano to źródło imieniem Salaha, i to jest takie zrozumiałe dla człowieka Wschodu, który na niższych szczeblach swojej cywilizacji uznaje, i szanuje siłę, nawet gdy ona była gwałtem.
Znawcy jednak języka arabskiego tłumaczą nazwę tego źródła inaczej, a mianowicie — „kąpiel świętych.“ Jednak i to tłumaczenie jest związane też z ową krwawą epoką, gdyż powstający przeciwko Turkom mieszkańcy Biskry i Sidi Okba walczyli pod zielonym sztandarem, znakiem świętej wojny, i przez miejscowych marabutów byli uważani za świętych. We krwi Berberów Ziban, widocznie, gnieździ się duch rokoszu, gdyż natychmiast po zajęciu Biskry przez Francuzów w roku
Strona:F. Antoni Ossendowski - Pod smaganiem samumu.djvu/104
Ta strona została uwierzytelniona.