Strona:F. Antoni Ossendowski - Pod smaganiem samumu.djvu/132

znaczyć, że pociąg i zdolność do układania poezji i satyr są właściwością mieszkańców Kaukazu, zarówno, jak ich dowcip bezpośredni, a szczery.
 Sahara jeszcze przez długie lata będzie pociągała ku sobie uwagę uczonych w różnych dziedzinach wiedzy i niezawodnie teraz, gdy przez całą Saharę ciągnie się ślad kół automobilów Renault i czołgów Citroyen, badania pustyni szybko będą skończone. Wtedy wraz z gazelami, gepardami i fennekami znikną złe dżinny pustyni; ekonomiczna wspólnota interesów zmusi Arabów wyciągnąć rękę do Tuaregów, a groza i lęk, wzbudzane przez straszliwy samum, przejdzie do legend i do ponurej poezji Sahary.
 Przebiegając wzrokiem szczegółową mapę Sahary, tuż na granicy Tanezruft, czyli „pustyni lęku i pragnienia“, spostrzegam ostatnią placówkę cywilizacji chrześcijańskiej i aryjskiej — mały fort francuski, noszący nazwę „fortu Motylińskiego“.
 Ten rodak nasz dokonał szeregu bardzo poważnych badań etnograficznych na południu Sahary i w pustyni zakończył swoje życie. W wyświetleniu zagadki Sahary, tej wielkiej płaszczyzny śmierci, a gdzie niegdyś wrzało życie dążących przez nią szczepów, brał udział Polak.