Ajer = aromatyczna, częściowo jadalna roślina błotna, tatarak — Acorus calamus.
Basiur = wilk, przeważnie stary samiec.
Biel = bagno, porośnięte mchem i wełnianką, która po odkwitnięciu okrywa się białym puchem.
Blokot = trująca roślina — Hyoscyamus niger.
Bolaczka = choroba.
Bołonje = porosłe trawą niskie brzegi rzek.
Borodacznik = roślina lecznicza — Vincetoxicum officinale.
Chody = nory raków.
Chwoszczyk = roślina Equisetum sp.
Ciecieruk = cietrzew kogut.
Czemier = roślina lecznicza i trująca, — szczwół plamisty — Conium maculatum.
Czereda = roślina — Helichrysum arenarium.
Czermień = roślina wodna — Caltha palustris.
Czerniec = rosyjska nazwa mnicha.
Czorot = oczeret, trzcina.
Czubarka = duszehubka, — mała, lekka łódka.
Czynownik = rosyjska nazwa urzędnika.
Dadźbog, syn Swaroga, — słowiańskie bóstwo słoneczne.
Dub = drewniana krypa do przewożenia towarów wodą.
Ducht = linja, wyrąbana w lesie.
Duszehubka, patrz — czu barka.
Dwukrylec = więcierz z dwoma skrzydłami, idącemi od matni.
Dywanna = roślina — Verbascum thapsus.
Gabbro = rodzaj pokładów skalnych.
Grąż = przesmyk, którym chodzą zwierzęta w lesie.
Grążele = roślina wodna o żółtych, kulistych kwiatach.
Grzybienie = biała lilja wodna — nenufary.
Hało = mokra łąka, okryta kwaśnemi trawami.
Hat = jaz — przegrody dla zatrzymania ryb w rzekach.
Huska = roślina Nymphaea alba.
Ihryszcze = naga polana w puszczy.
Ihumen = rosyjska nazwa przeora klasztornego.
Jariło = słowiańskie bóstwo słońca równe Dadźbogowi.
Jaz, patrz — hat.
Kałuha = kałuża, małe jeziorko.
Kłobuczny = noszący „kłobuk“, ubranie głowy, oznaczające wyższy stopień mnicha.
Leziwo = przyrząd do włażenia na drzewo, do barci.
Lichij = licho, djabeł.
Łopaty = rogi łosia.
Łuh = łąka.
Łyżki = uszy łosia.
Majna = roślina Glyceria fluitans; miejscowi Polacy nazywają ją „manną“.
Strona:F. Antoni Ossendowski - Polesie.djvu/204
Ta strona została przepisana.
SŁOWNIK