są też wsie białoruskie: Żegary, Suworowo, Wiatrołuża, Słoboda... Jeżeli takie nazwy, jak Bobrowisko, Turówka, Sobolewo, Rosochaty Róg, Zubranaja, Jeleniewo, świadczą o zwierzynie, którą ścigał myśliwiec przed w. XVII-ym, Cisówek zaś, Lipno, Klonowa Góra i Jasionowo mówią o wytrzebionych lub znikających gatunkach drzew, to nazwy etniczne wskazują na charakter, a nawet system kolonizacji, przeprowadzanej przez Jagiellonów — dziedzicznych wielkich kneziów Litwy, Białej, Czarnej i Czerwonej Rusi i królów polskich. Studjując nazwy i historję wsi województwa, udałoby się, zapewne, wykreślić szlaki przenikania żywiołu mazurskiego na ziemie, przeznaczone dla osadników litewsko-białoruskich. Piękne i bohaterskie nieraz dzieje odsłoniłaby przed nami ta nienapisana przez nikogo historja! Jeżeli dopływ osadnictwa polskiego na Dzikie Pola obfitował w epickie nieraz okresy, to cóż można wyobrazić sobie o walkach Mazurów z Jadźwingami, Prusami, Litwinami, napierającymi od wschodu Słowianami i wreszcie z drapieżnym, zakutym w żelazo zakonem rycerzy teutońskich? Przeciwko nim to właśnie Jagielloni skierowali tu zastępy osadników i patronowali awanturniczym wyprawom zaciekłych, nieustępliwych, bitnych Mazurów.
Strona:F. Antoni Ossendowski - Puszcze polskie.djvu/66
Ta strona została uwierzytelniona.
