Strona:F. H. Burnett - Mała księżniczka.djvu/106

takie prezenty na urodziny! — odrzekł p. Barrow tonem równie krytycznym. — Wedle mego zdania, jest to istne szaleństwo!
 Miss Minchin wyprostowała się jeszcze sztywniej.
 — Kapitan Crewe jest człowiekiem majętnym — rzekła. — Same kopalnie diamentów...
 Pan Barrow nie dał jej dokończyć zdania:
 — Kopalnie diamentów! Ależ ich niema i nigdy nie było!
 Miss Minchin zerwała się z krzesła:
 — Co takiego? — wrzasnęła. — Co pan chce przez to powiedzieć?
 — W każdym razie — odpowiedział zgryźliwie p. Barrow, — sprawa przedstawiałaby się o wiele lepiej, gdyby tych kopalń nigdy nie było!
 — Więc nie było kopalń diamentów? — wybuchnęła miss Minchin, chwytając się poręczy krzesła i mając takie uczucie, jak gdyby nagle ze sfery pięknych snów powróciła w krainę szarej rzeczywistości.
 — Kopalnie diamentów częściej przynoszą ruinę niż bogactwo — odpowiedział p. Barrow. — Gdy ktoś nie ma głowy do interesów, a zetknie się z ukochanym i szczerym koleżką, niechże go Bóg uchowa od wszelkich kopalń złota, diamentów i innych skarbów, w których ów koleżka pragnie ulokować swe kapitały. Nieboszczyk kapitan...