Strona:F. H. Burnett - Mała księżniczka.djvu/300

 Pan Carrisford wyprostował się tak nagle i tak zmienił się na twarzy, że Sara aż się przestraszyła.
 — Urodziłaś się w Indjach? — zawołał. — Podejdź tu do mnie!
 Wyciągnął do niej rękę. Sara podeszła ku niemu i podała mu swoją, gdyż domyślała się, że tego pragnął. Stała spokojnie, wpatrując się weń ze zdziwieniem swemi zielonemi oczyma. Widziała, że w jego duszy działo się coś niedającego się wytłumaczyć.
 — Zdaje mi się, że mieszkasz w sąsiedniej kamienicy — przemówił do niej.
 — Tak jest; mieszkam w szkole miss Minchin.
 — Ale nie jesteś jej uczennicą?
 Dziwny uśmieszek zaigrał na ustach Sary. Zawahała się przez chwilę.
 — Doprawdy nie wiem sama, czem jestem — odparła.
 — Czemu?
 — Dawniej byłam uczennicą... nawet szczególnie wyróżnianą... ale teraz...
 — Byłaś uczennicą?... A czem teraz jesteś?
 Dziwny, smętny uśmieszek znów pojawił się na ustach Sary.
 — Teraz sypiam na poddaszu, tuż obok pomywaczki. Chodzę za sprawunkami dla kucharki, spełniając