Strona:F. Mirandola - Jak winszować.djvu/110

Ta strona została uwierzytelniona.

Za Tobą my pójdziemy w dal,
I nasze pójdą sny,
Za Tobą pójdzie serca żal,
Dziecięce pójdą łzy.

Ten na wiązanie dzisiaj bierz
Uczuć swych uczniów kwiat,
We wdzięczność ludu, Pani, wierz,
Choć krzywdą płaci świat.


*


NAJDROŻSZA PANI!

Nauczycielce Drogiej w święto Jej imienia
Klasa nasza, chcąc złożyć serdeczne życzenia,
Na rzeczniczkę swych uczuć szczerych mnie wybrała,
Bym w słowach pomieściła to, co czuje cała!

Nie wiem, czy na to trudne i wielkie zadanie
W słowniku mowy mojej słów i dźwięków stanie,
Ażebym pomieściła w te zbyt ciasne ramy
Siłę uczuć, jaką Cię czcimy i kochamy.

Czas już spory upływa, jak pracujesz, Pani,
By nam w umysły wszczepić światła, cnót zarody,
Nie biorąc za to od nas powinnej nagrody,
Chyba uczucia wdzięczne, które niesiem w dani.


104