Pięknie to być wsławionym cnotami lub piórem,
Zyskać dziełem lub czynem rodaków oklaski,
Pięknie jest być przymiotów lub stałości wzorem,
Ale piękniej być wdzięcznym za zyskane łaski.
Przyjm więc, Pani szanowna, na znak mej wdzięczności,
Pierwszą pracę i słowa tej krótkiej osnowy,
Ludziom bowiem, a nawet najwyższej Istności,
Wdzięczność serca krótkiemi tłumaczy się słowy.
Nauczyłeś mię, dziecinę,
Książkę czytać, słowa kreślić...
W jakim celu, znam przyczynę,
Bo dziś umiem zdrowo myśleć —
Dziś inaczej już świat pojmuję,
Inaczej nań się zapatruję.
Dawniej dusza była w mroku
Tyś rozproszył nocne cienie,
Jam też poznał przy Twym boku
Cel nauki, cnót znaczenie.
Niech Ci za to będzie chwała,
Co mi dobroć Twa zdziałała.
Tyś dał życie duszy mojej,
Swój w nią sposób wlał myślenia...
