sztuki życia, a uczucia to gorące, bo pochodzą z serc wdzięcznych. Jeżeli bowiem przykazania Boże nakazują nam czcić rodziców naszych za dobrodziejstwa życia i wychowania, to z tych samych przykazań wynika obowiązek czci i wdzięczności dla tych, co dobrodziejstw rodzicielskich dalszymi są szafarzami, nam dają życie ducha — naukę i trudzą się naszem wychowaniem. A w rzędzie tych nauczycieli i wychowawców pierwsze miejsze zajmuje ten, co nam udziela najpiękniejszej nauki, nauki o Bogu, co najskuteczniej wpływa na nasze wychowanie, bo nas uczy tych cnót, bez których człowiek — rzec można — nie byłby człowiekiem, bo nie byłby związany z Ojcem swoim w niebiesiech.
(To samo jak poprzednie.)
(N.B. Prozą na Nowy Rok)
Imieniem swojem i Kolegów mam dziś głos zabrać, ażeby z okazji Twych Imienin złożyć Ci nasze, głęboką miłością ku Tobie przejęte, życzenia wszelkiej pomyślności. Szczęśliwy z tego za-
