II. BRYGADY
POD NADWÓRNĄ.
Bitwę pod Nadwórną zaczęła artylerya legionowa pod kap. Jałowieckim i sprawiła się dzielnie. O 6-tej godzinie rozpoczął się ogień i trwał nieprzerwanie aż do wieczora. Był to właściwie pierwszy egzamin bateryi drugiej, niedawno zaopatrzonej w broń nowoczesną, a egzamin ten wypadł świetnie. Niestrudzonym był komendant, popisywali się artylerzyści idąc z sobą w zawody o lepsze, toteż w zwycięstwie udział wzięli wielki, a po dokonaniu dzieła w tryumfalnym pochodzie przez Nadwórnę niejedno wdzięczne spojrzenie mieszkańców, drżących do niedawna jeszcze przed pociskami z tychże samych armat miotanymi — dostało się zwycięzcom. Od tej chwili baterya kap. Jałowieckiego brała już ciągle żywy udział w dalszych bojach karpackich. Przedtem bowiem — w okresie kiedy posiadała broń starą nie dalekonośną z pociskami napełnionymi dymnym prochem, najczęściej jej „strzelać nie kazano“ z obawy zdradzenia pozycyi. Usilne jednak starania N. K. N. i kapitana Jełowieckiego wydały ostatecznie pomyślny rezultat i uzyskaniem i zastosowa-
