Strona:Ferdynand Antoni Ossendowski - Huragan.djvu/54

 Opowiedziałem mu o przygodach „Kostromy“ i moich podróżniczych zamiarach. Wysłuchał uważnie, podniósł się i, zdejmując korkowy hełm, zawołał:
 — Bardzo rad jestem widzieć cudzoziemca! Nudy tu śmiertelne, o, jakie nudy! Gdyby nie whisky, opjum i polowanie — porządny chrześcijanin musiałby się chyba powiesić... Ale nie zaprezentowałem się panu? Odzwyczaiłem się już od dobrych manier. Jestem John Hallysway, szeryf policji obwodu Balasor i Ghanney.
 Uścisnęliśmy sobie ręce.
 — Hallo, boy! — ryknął szeryf. — Soda, whisky, lód!
 Gdy hindus — sługa podał żądany trunek, naczelnik policji zaczął rozmowę.
 Właściwie gadał tylko szeryf. Opowiadał mi trochę a Indjach, trochę o Hindusach, więcej o polowaniu na tygrysy, a jeszcze więcej o sobie. Skarżył się na niezrozumienie jego zasług przez gubernatora i rząd.
 — Lecz wykombinowałem jedną sztuczkę, która, jeżeli mi się uda, stanie się początkiem prawdziwej karjery! — przymrużając swe zimne oczy, czcigodny mister John Hallysway.
 Pochyliwszy się do mnie, szepnął:
 — Wykryłem, mój panie, bardzo niebezpiecznego spiskowca przeciwko Anglikom i złapię go albo unieszkodliwię, jakem John Hallysway!
 Chciał mówić coś dalej, lecz w tej chwili błysnęły mu oczy, umilkł i, uśmiechając się, krzyknął:
 — A! Good day, mister Sun Dar! Prosimy do naszego stolika. Poznajomię pana z cudzo-