Strona:Ferdynand Antoni Ossendowski - Pod polską banderą.djvu/297

 Litkup — picie wina na znak załatwionej sprawy.
 Lity — lany.
 Ludwisarnia — odlewnia, gisernia.
 Luńskie sukno — londyńska tkanina.
 Łagiew — duże naczynie do picia.
 Łanowa piechota — wojsko, uformowane z kmieci królewskich.
 Łoktusza — szal kobiecy.
 Magierka — czapka węgierska.
 Magna bestja — olbrzymia pieczeń z całego zwierzęcia.
 Majdan — plac, podwórze.
 Manele — bransolety.
 Maszkara — maskarada.
 Misiurka — hełm z siatki metalowej.
 Morszpręgi — chodzenie po linie.
 Muca — czapka rybacka i żeglarska.
 Nacios — znak graniczny na drzewach.
 Nagolenica — część zbroi rycerskiej.
 Nakolanki — część zbroi rycerskiej.
 Oczepiny — weselny zwyczaj.
 Ohurstwo — duma.
 Opończa — płaszcz od deszczu.
 Oszajca — kolonizator.
 Oświka — strój kobiecy.
 Pacta conventa — umowa narodu z królem elekcyjnym.
 Pająk — żyrandol, wisząca lampa lub świecznik.
 Pajuk — goniec.
 Pupinkarz — smakosz.
 Parangon — czystej wody djament.
 Paraphernalia — wszystko, co żona po ślubie wnosi do domu męża.
 Pągwica — guziki duże.
 Pektoralik — zegarek.
 Pergameszka — taniec włoski.
 Piesznia — wielkie dłuto do dłubania drzewa.
 Plichta — budka na sztabie okrętu.
 Pludry — szerokie spodnie.
 Podpłomyk — placki, pieczone przy ogniu.
 Poturczeniec — renegat.
 Pozew — wezwanie do sądu.
 Puzdro, puzderko — szkatuła.
 Radło — drewniany pług kmieci, socha.
 Rańtuch — chustka, noszona przez kobiety na ramionach.
 Raróg — drapieżny ptak.
 Roztruchan — puhar metalowy.
 Sałamacha — zacierka z jęczmienia.
 Sapor — ostry sos.
 Scubeł = szczubeł = szczupak.