Strona:Ferdynand Ossendowski - Cień ponurego Wschodu.djvu/75

Widziałem wiele bardziej ciekawych zjawisk w kołach mistycznych i okultystycznych w Paryżu, a później w Azji Centralnej.
 Lecz po kilku dniach dowiedziałem się sensacyjnych rzeczy.
 W pałacu jednego z najbardziej wpływowych wielkich książąt Papus w obecności cara i carowej wywołał zjawienie się ducha któregoś z umarłych carów, który rozkazał carowi zacząć wrogą względem Niemiec politykę, doprowadzić ją aż do wojny z Berlinem i strzec się polityki hr. Wittego i wpływów „nieznanej“, lecz potężnej i pięknej kobiety, w której wszyscy obecni widzieli... księżniczkę heską, — carową rosyjską.
 Papus po tej lapidarnej, nawet na rosyjskie stosunki za bardzo przejrzystej intrydze, był zmuszony nagle wyjechać z Rosji... bez prawa powrotu. Po nim przyjechali inni „buddyjsko-massońscy“ ajenci i w mniejszej, a bardziej oględnej skali prowadzili politykę swego „mistrza“.
 Mniej wpływowym, lecz niemniej tajemniczym od Papusa, był niejaki Onore, niegdyś skromny urzędnik syberyjski.
 Ten nieznany nikomu osobnik przez kilka lat swojej służby na Syberji studjował szamaństwo tubylców ałtajskich i nareszcie zaczął swoje własne praktyki, polegające wyłącznie na hypnotyzmie masowym i personalnym. Wkrótce wieść o jego