Strona:Ferdynand Ossendowski - LZB 01 - Męczeńska włóczęga.djvu/72

czasu do czasu, z trwogą patrząc na ziemię, mówi:
 — Przejechało trzech jeźdźców... Konie podkute... Widocznie żołnierze...
 Wkrótce jednak uspokaja się, ponieważ widzi, że ślady poszły gdzieś wbok, a później zawróciły.
 — Dalej nie pojechali! — oznajmia nam Przeździecki, chytrze się uśmiechając.
 — Szkoda! — mówimy mu. — W towarzystwie podróż byłaby weselsza.
 Lecz chłop głaszcze swoją powichrzoną brodę i śmieje się. Widocznie nie wierzy nam.
 Przejechaliśmy przez kopalnię złota, w nowych czasach urządzoną przez Amerykanów podług przepisów współczesnej techniki. Bolszewicy zrabowali to przedsiębiorstwo, wywieźli złoto, zapasy i nawet niektóre części budynków, pozostawiając kopalnię prawie zrujnowaną, głuchą i nieczynną.
 Niby sztandar sowieckiej Rosji, na pagórku stała spalona cerkiew ze zdartą dachówką i krzyżem zrzuconym.
 Głodna rodzina stróża pędzi tu samotne i smutne życie, narażona na stałe niebezpie-