Ta strona została uwierzytelniona.
młodości. Pewna pani skarżyła się: „Czemuż mężczyzna zdolny jest do miłości tylko w młodości swojej, gdy jest przecież we wszystkiem innem tak nudny, niezręczny i głupi? I czemuż staje się mężczyzna miłym dopiero, gdy jest starszy, ale już nieusposobiony do miłości?“ Oto odpowiedź: bowiem tylko w młodości wyobraźnia jest dość silna, aby się stać wiarą. Wiarą aż do głupoty, która każe młodzieńcowi mówić „kobiety“, jak mówi „konie“. Starszy umysł jest sceptyczny i wie, że istnieje ta kobieta i tamta kobieta i trzecia, które wyglądają tylko tak, jak gdyby były jedną.
§ 5.
Mądra miłość starości strzec się musi przed wspomnieniami, aby nie podupaść w tępą pochutliwość.
Kiedy Sokrates przekłada młodocianemu Phaidrosowi, o ile wyższą i doskonalszą jest miłość rozsądna i mądra od
