Ta strona została uwierzytelniona.
dla wielkiej miłości, ani dla tej nie żyją, ani dla małej: ich fałszywa sentymentalna powściągliwość towarzyszy im przez całe życie.
§ 7.
Rozkosz jednej nocy jest to przegrany los, który wyciągnęło serce.
Kobieta, mniej pobudzana przez potężnie i nagle ogarniające zmysły i dlatego znacznie mniej niż mężczyzna uzdolniona do fantazji, posiada tylko w małym stopniu zdolność „robienia sobie czegoś“ z mężczyzny. Ewentualnie ma dziecko, na które przenosi wybór swego serca. A państwo, ten wielki potwór, grozi jej pośrednio i bezpośrednio przymusem: żąda zawarcia małżeństwa lub wykluczenia ze społeczeństwa kobiety, która się temu nie poddaje. Gdyż państwo istnieć będzie póty tylko, póki kobiety zawierać będą małżeństwa i w małżeństwach rodzić dzieci. To jednak uczyniło w kobiecie zmysł miłości bezpośredniejszym,
