Strona:Franz Brendel - Zarys historii muzyki.djvu/43

Ta strona została uwierzytelniona.
43

wie do zbioru przez siebie w roku 1601, pod tytułem: La nuove musiche, wydanego, że te pieśni śpiewał w rodzinnem mieście swojem z wielkim zachwyceniem miłośników i znawców muzyki, którzy go mieli upewniać, że takiego rodzaju śpiewu jak żyją nie słyszeli. Z nim równie występuje Vincenzo Galilei,[1] ojciec sławnego badacza przyrody Galileo Galilei.[2] — Ten skomponował scenę muzykalną z Ugolina i kilka skarg Jeremiego, i jako taki winien być policzony w poczet twórców nowszego rodzaju muzyki. Te wszystkie utwory wykonywane były w Florencyi w domu niejakiego Giovanni Bardi,[3] hrabiego Vernio. — Pierwsza w ten sposób powstała opera „Dafne“ napisana p. Rinuciniego, skomponowana przez Peri, który do tegoż rzędu mistrzów należy; następnie „Euridice“[4] opera Rinuciniego.[5] Peri utworzył do niej muzykę — wszelako w skład jej weszło kilka śpiewów Cacciniego. Później Peri udoskonalił swój utwór a Caccini osobną operę utworzył. Wykonano ją roku 1600 we Florencyi..

§. 27.

Równocześnie z Florentczykami, a nawet wyprzedzając ich, ułożył Rzymianin rodem Emilio del Cavalerie,[6] również w nowym rodzaju kilka śpiewów pasterskich, w których, równie jak powyżej wymienieni mężowie, głównie miał na celu ożywić muzykę dawnych Greków. — Te utwory miały wielki rozgłos i zdaje się, że musiały odpowiedzieć mniej więcej ideałowi, do któ-

  1. Przypis własny Wikiźródeł Vincenzo Galilei
  2. Przypis własny Wikiźródeł Galileo Galilei
  3. Przypis własny Wikiźródeł Giovanni de' Bardi
  4. Przypis własny Wikiźródeł „Euridice” opera.
  5. Przypis własny Wikiźródeł Ottavio Rinuccini
  6. Przypis własny Wikiźródeł Emilio de' Cavalieri